من و تنهایی و شب...

شب آمد، غصه هم با او، ولی من باز تنهایم
تو رفتی، خنده هم رفته، گل خوشخند زیبایم
جوابم را ندادی تا بدانم دوستم داری
بدون تو همه در بند افسوس و دریغایم
دلم را با خودت بردی، ولی هرگز ندانستی
که من بی بودن تو، بی سر و بی دست و بی پایم
سحر گاه وداع تو، دعا کردم که برگردی
شب آمد، غصه هم با او، ولی من باز تنهایم